15 Nisan 2013 Pazartesi

Dergi Şart

   Bu başlık Türkiye Dergi Reklam Platformunun 2009 yılında ekonomik krizden etkilenen dergi sektörünü canlandırabilmek için hazırladıkları reklam kampanyasının sloganıydı. Kesinlikle çok etkili , çok eğlenceli ve çok zekice hazırlanmış bir kampanyaydı. Hatta bence krize gerek yok yine devam edilebilirdi. Şahsen dergi okunmasına yönelik daha iyi bir reklam kampanyası ile karşılaşmadım.




  Sol üst köşedeki baloncuğun içinde ki yazı dikkatinizi çekmiştir. 'Her tutkunun bir dergisi vardır'....Kesinlikle katılıyorum. Benim dergilere özel bir tutkum var zaten. Çocukluğumda canım babamın ablam ve beni 'Doğan Kardeş' ile tanıştırması ile başlayan bu tutku hiç hız kesmeden bu yaşıma kadar devam etti.


 Tutkularım değişti , her ay aldığım dergilerde değişti. Yaşam biçimim değişti, dergilerde değişti ama hep var oldu dergiler hayatımda . Hem de öyle ayda bir tane değil .... Öyle ki üniversitede son paramı dergilere verip ,parasız kalıp buz gibi havada eve yürüyerek döndüğümü çok  bilirim. Ama eve gelip o poşeti açıp derginin kendine has  kokusunu içine çekip  sayfaları karıştırmaya başlayınca soğukta yürümüş olmak anında unutuluyor.
 Hep değişti dedim ya tutkularm , tutkularıma bağlı olarakta dergiler.... Sinema dergileri, gezi dergileri , gençlik dergileri , kadın dergileri, bir ara 2 yıl boyunca Fenerbahçe dergisi :) Çok ayrı dergiler  girdi evimize ....
  Şimdi yeni tutkum bebeğim olduğu için son 6 aydır aldığım dergilere anne-bebek dergileride eklendi;


Bu kadar çok dergi aldığım için bana söylenen arkadaşlarım var 'internette daha fazlası var' evet var ama sayfaların kokusu yok .B u dergiler bana o kadar çok şey kattı ve öğretti ki halada öğrenmeye devam ediyorum.  Mesela dekarosyon dergilerini hep çok sevdim ( annemim etkiside büyük tabi ) ve evlilik hazırlıkları yaparken evimizi hazırlarken o kadar çok fikir verdi ki bize. Bir çok yerde ilham kaynağı oldular. ' Süper bir düşünce , bende bunu şu odaya şu şekilde uygularım' dediğim ve yaptığım çok oldu. Evimize ilk gelişi olan bütün arkadaşlarımız hep aynı şeyi söyledi bize ' bu eve iç mimar mı geldi ? ' 'Hayır , en ufak ayrıntıya kadar Memocumla biz uğraştık' ama dergilerin esin kaynağı olduğu çok yer oldu :) Ben zaten evler için ya da her şey için çok büyük paralar harcanmasına karşıyım. Biraz emek biraz üstünde yoğunlaşıp düşününce ortaya harikalar çıkıyor.
 Neyse yine düştü çenem ;  şimdi ben bahar temizliğine başladım ya çok zor olsada dergileride ayıklamak zorunda kaldım . Son 3 yılın dergileri artık o kadar çok birikti ki ve devamlı yenileri geldiği için artık bir kısmını ayıklamam gerekti .


 Kitaplıkta kumaşlarımada yer açmak isteyince bütün dergileri aldım yanıma ve teker teker başladım tekrardan bakmaya. Verilecekler ve vermeye kıyamadıklarım diye  ayırdım. Önce kalanlar daha çok olunca olmaz dedim böyle ve tekrardan okumak istediğim yazıları koparıp zor da olsa o dergileri verilecekler kısmına ayırdım :)


   Bu kadar çok dergiye bir gecede bakamadım tabi:) Akşamları ayaklarımı uzatıp oturuken 5'er 10'ar bittiler.


Hepsini ayıklamak bitince verilecekleri hiç bekletmeden evden çıkardım. Bir gün daha kalsaydılar hayatta kopamazdım onlardan ...

Verileceklerin arasında mesleğim ile ilgili olan 24 sayılık Hasat dergisini okulumun kütüphanesine vermek için ayırdım , dekorarasyon dergilerini aile dostumuz olan evimizin bir çok yerinde özellikle aşığı olduğum kitaplığımızda emeği çok büyük olan Yalçın Abiye (Bence Çanakkalenin en iyi marangozu) yolladım. Moda dergileri. v.s lerde malesef geri dönüşüm için kurulan çöp kutsuna atıldı :(
 Verdiklerimin özeti ;o bir dergi kalınlığındaki sayfacıklar:) Şimdi onları dosyalamam lazım bide :)
Kopamadıklarımın içinde Burda dergileri, yemek dergileri çoğunlukta tabi. Onlarda bir gün bir şekilde gidecek.  Ama demirbaş iki dergi var; birisi annemin dekorasyon dergisi;





 1967 yılının Ev Bahçe dergisine o kadar çok bakmışımdır ki , bir ara artık büyüdüğümde evimin resimde ki tek katlı taş ev gibi olacağına inanmıştım.

 2. demirbaş ise babamın Bilim ve Teknik  dergisi;



 Bu babamdan aşırdığım bir dergi :) Babamın üniversitede ki yıllarından kalma. Yeni hedefim annemin siyah beyaz hatta kahverengi dikiş dergilerini ve babamın diğer dergilerini ele geçirmek:)

                                   Çünkü  dergi şart ve İnsan her zaman bir şey öğrenmelidir.....



                                     VE HER TUTKUNUN BİR DERGİSİ VARDIR:)))

                                                ............................................................
Paylaş

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder